5 vragen aan: bijzonder hoogleraar Eric van de Luijtgaarden

Gepubliceerde datum: 29-09-2022

Lector Prof. dr. Eric van de Luijtgaarden hield op 22 september zijn oratie. In de rubriek ‘5 vragen aan’ blikt hij terug op deze dag. Hij is nu officieel bijzonder hoogleraar Preventive Law aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid bij Universiteit Maastricht.

Hoe is het gegaan tijdens de oratie?
“Ik vond het een enorm prachtig moment en heerlijk om het podium te hebben en te zeggen wat mij beweegt en wat mijn visie is. Daarom denk ik er nog vaak aan terug. Bij het dankwoord was ik wel even geëmotioneerd, omdat veel mensen zoveel betekend hebben en betekenen in mijn leven. Tijdens mijn oratie is er gelukkig niets misgegaan. Ja, een enkele verspreking. Maar dat gaf juist lucht voor humor. Na afloop hebben we geen feest gevierd omdat de receptie en de plechtigheid zelf mijn feest waren. En daar waren best veel mensen getuige van. Online hebben driehonderd mensen de oratie gevolgd, in de aula van de universiteit aan de Minderbroedersberg in Maastricht waren ongeveer zeventig aanwezigen. Na afloop heb ik veel prachtige boeken, de nodige flessen drank en bossen bloemen gekregen.”
Was u erg zenuwachtig vooraf?
“Nee, ik vind dit het leukste dat er is. Wel wat wedstrijdspanning, maar gewoon denken dat je mens bent net als de andere mensen in de zaal en online. Dat helpt enorm. En ik doe dit al 35 jaar, praten voor publiek.”
Welke reacties kreeg u na afloop?
“De reacties die me het meest zullen bijblijven, zijn de enorme trots van mensen op deze prestatie en hun warme reacties.”
Wat hoopt u dat het publiek het meest zal bijblijven?
“Ik hoop dat mijn oproep tot moreel beraad en het werken aan een rechtvaardige samenleving iedereen het meeste zal bijblijven. En het zou helemaal mooi zijn als de aanwezigen dit ook doorgeven aan hun vrienden en familie.”
Wat staat op dit moment bovenaan uw to-do-lijst?
“Ik wil nu eerst mijn visie uitrollen in de volle breedte van de samenleving. Het zou mooi zijn als de rechtspleging hierdoor verandert. Dat deze menselijker wordt en dat de systeemwereld het verliest van de leefwereld.”