Klei tussen je tenen, water in je gezicht en Griekse drums
De drie winnaars van de Henriette Hustinxprijzen bezorgen je dit jaar Maasklei tussen je tenen, een emmer water in je gezicht en het geluid van Griekse drums in je oren.
Tromgeroffel. Het publiek mag er zelf voor zorgen tijdens de prijsuitreiking. Het is 11 oktober 2023 en in de theaterzaal van Toneelacademie Maastricht is de spanning om te snijden. Zoals elk jaar gaan de Hustinxprijzen van Zuyd naar oud-studenten en hun werk op het gebied van de beeldende kunsten, theater en muziek.
Marieke Horst
Die eerste tromroffel was voor Marieke Horst. Zij krijgt goud in de categorie theater. Marieke studeerde dit jaar af als theatervormgever, scenograaf en kostuumontwerper. De jury ziet in haar “een jonge maker die theater gebruikt als uitingsmiddel voor zowel haar onderzoekende als uitvoerende kant. Ze brengt haar visie duidelijk over en combineert de artistieke praktijk met maatschappelijk belang.”
De juryleden vinden haar werk zowel visueel als conceptueel sterk. De twee afstudeerprojecten van Marieke zijn prikkelend en wekken de belangstelling van alle juryleden. “In haar ontwerpen schippert ze tussen conventie, verbeelding en vernieuwing. Ze verwoordt haar droom in een maatschappelijk onderzoek naar water dat ze wil voortzetten naar een theatrale presentatie. Wij zien in haar veel potentie voor de toekomst.”
Dat Marieke water een hoofdrol geeft, is te zien in een van haar producties waarin acteurs op het podium een enorme bak water in hun gezicht krijgen. Wat ze precies wil doen met de 5000 euro van de Hustinxprijs weet ze nog niet: “Misschien ga ik op de fiets verschillende rivieren bezoeken om daar verhalen te verzamelen.”
Taqwa Ali
Na een modeshow van tweede- en derdejaars studenten scenografie, mag het publiek opnieuw voor tromgeroffel zorgen. Bij de beeldende kunsten gaat de hoofdprijs naar Taqwa Ali. In een videofragment over haar werk wandelt ze op blote voeten door rivierklei uit de Maas. Zo vertelt ze in ‘twilight-zone’ over de verspreiding van Soedanese vluchtelingen. Haar werk 'Residue of the Liminal Space' gaat over de overgangsruimte tussen haar geboortegrond in Soedan en Maastricht.
In haar werk vertellen Soedanese vrouwen uit Maastricht. Verder boetseert Taqwa samen met Soedanezen met diezelfde Maasklei, gebruikt ze katoenen zakken en klei om letterlijk en figuurlijk een nieuwe huid te maken en laat ze de bezoeker met de blote voeten door de klei lopen. Volgens de jury kneedt Taqwa kneedt zo een nieuwe ruimte tussen haar oude thuis Soedan en haar nieuwe thuis in Maastricht. En daar viel de jury als een blok voor. “Ze is Champions League”, zegt iemand in het publiek.
De jury denkt er net zo over. “Die diep gevoelde noodzaak van het kunstenaarschap, daar konden we niet omheen. Haar woorden raakten ons diep. Haar werk richt zich vooral op het samenbrengen en transformeren van zichzelf als kunstenaar, van de sociale en mentale omgeving, van de mens en gemeenschappen op drift wereldwijd. Taqwa wil in de toekomst misschien in Groningen nog verder uitzoeken wat het betekent om postkoloniaal als Soedanese zoekende te zijn in een westerse wereld naar je eigen afkomst en de grote noodzaak om hierover in dialoog te willen gaan.
Dimitris Terpizis
De laatste tromroffel van de avond is voor drummer Dimitris Terpizis. Ook hij is bezig met zijn geboorteplaats. Volgens de jury zet hij met zijn jazzmuziek een heel persoonlijk verhaal neer over zijn reis van Griekenland naar Maastricht om je dromen waar te maken. “Je hebt heel hard gewerkt op die weg”, zegt de juryvoorzitster. “Respect. Jouw drumkunsten zijn zonder twijfel van een heel hoog niveau. Ik vroeg me in het begin wel af of jullie voldoende opvallen tussen al die andere kwartetten. De tijd zal het leren, maar als jury hebben we er alle vertrouwen in.”
Dimitris vertelt dat in zijn compositieproces de muziek naar hem toekomt. Het is een organisch proces. Daar houdt de jury van. “Je composities zijn krachtig en avontuurlijk met veel ruimte voor improvisatie. Je arrangeert en werkt zorgvuldig met beelden. Dat zegt veel over je bewustzijn van een totaalbeeld van je 'product'.” Ook aan ondernemersmentaliteit heeft Dimitris geen gebrek. De jury vindt zijn album zorgvuldig gecomponeerd, gearrangeerd, opgenomen en vormgegeven. En het is een goede zet dat saxofonist David Binney optreedt tijdens de liverelease. “Dat werkt. Je hebt ook een goede website, waarop je uitnodigende businessmodel staat.”
Met zijn muzikale vaardigheden, organisch componeren, onafhankelijkheid, sterke drive, solide plan en intelligentie roffelde hij de jury omver. Dimitris vindt het fantastisch en wil zijn 5000 euro gebruiken voor een nieuw album vol verrassingen.
Henriette Hustinx
De Hustinxprijs gaat jaarlijks naar studenten die excelleren in hun vak en beloftevol zijn voor de toekomst. Behalve 5000 euro krijgen ze ook de Hustinxpenning, deze is ontworpen door kunstenaar Fons Haagmans. Foto’s: Jonathan Vos
